Zachtgele, bijna witte bloemen met relatief grote bloemblaadjes. Late, lange bloei.
Hoge Iris voor iedere niet te droge grondsoort. Donkerpaarse bloemen.
Lange rijke bloei, donkerpaarse bloemen.
Zeer rijk bloeiende Knautia met dichte Scabiosa-achtige bloemen in lilapaars. Kan ook goed in de halfschaduw. Zaait zich uit. Bijenmagneet!
Lage Knautia met de kenmerkende Scabiosa-achtige bloemen. Maakt veel blad maar de talrijke bloemen staan sierlijk op lange dunne steeltjes waardoor het geheel geen massieve indruk maakt.
Donkerrode bolletjes die mooi boven het grijsgroene blad staan. De bloemen lijken wel wat op die van Scabiosa, maar dan kleiner.
Iets kleiner dan de soort, verder vergelijkbaar. Mooie wijnrode bloemen die aan dunne stelen boven het grijsgroene blad staan.
Donkerrode scabiosa-achtige bloemen die aan dunne stelen boven het grijsgroene blad wiegen. Op te voedselrijke grond buigen de stelen te ver door en hebben de planten ook moeite om de winter door te komen.
Geelgroen bloeiende Vuurpijl, met in het verloop vande bloei steeds meer geel. Mooie verticale planten mmet een opvallende structuur. Goed winterhard op droge grond.
Prachtige Vuurpijl die in de knop limoengroen gekleurd zijn en in de loop van de bloei steeds meer geel worden. Het blad is, vooral voordat de plant gaat bloeien, ietwat gekruld. Voor een goed afwaterende plek in volle zon.
Smal opgaande planten met dunne felrode bloei en grasachtig, taai blad. Ze vragen een warme droge plek in volle zon.
Klimmende vaste plant. Winterharde vorm van de klimmende Lathyrus, bloeit zeer rijk maar geurt niet. Groeit op niet te droge voedzame grond.
Laag, klimt niet en is winterhard. Vaste Lathyrus bloeit in het voorjaar met dezelfde bloemen als de bekende eenjarige klimmers. Het blad is lijnvormig en vormt een nette pol, het maakt dat de plant ook na de bloei aantrekkelijk is.
Vaste Lathyrus, vroeger inheems in Nederland maar in de jaren 50 uitgestorven. Groeit op vochtige, kalkrijke grond in halfschaduw.
Vaste Lathyrus, vroeger inheems in Nederland maar in de jaren 50 uitgestorven. Groeit op vochtige, kalkrijke grond in halfschaduw.
Nieuwe Margriet met gele bloemen! De bloemen openen heldergeel en vervagen daarna. Niet alle bloemen openen tegelijk, dit geeft een leuke kleurschakering aan een plant. Margrieten eisen een goed gedraineerde grond!