Witte vorm van de inheemse Bastaardwederik. Pionierplant, groeit van nature op omgewoelde grond. Fijn, smal blad dat iets hangend van de stelen staat, de bloemen staan in losse aren.
Synoniem: Epilobium dodonaei. Wilgenroosje uit de Alpen en Jura, groeit daar op stenige grond en steenhopen maar doet het hier ook in andere kalkhoudende, goed gedraineerde grond. Mooi fijn blad dat aan rozemarijn doet denken, de rose bloemen zitten in donkere kelken.
Synoniem: Epilobium dodonaei. Wilgenroosje uit de Alpen en Jura, groeit daar op stenige grond en steenhopen maar doet het hier ook in andere kalkhoudende, goed gedraineerde grond. Mooi fijn blad dat aan rozemarijn doet denken, de rose bloemen zitten in donkere kelken.
Borstelkrans. Opgaand groeiende planten met kleine lichtpaarse lipbloemen in schijnkransen. Houdt van de overgang tussen open plekken en meer beschaduwde bosranden.
Grootse solitair met groot rond blad dat taai aanvoelt. Bleoit met grote wolken hele kleine bloemetjes, lijkt op Gipskruid.
Grootse solitair met groot rond blad dat taai aanvoelt. Bleoit met grote wolken hele kleine bloemetjes, lijkt op Gipskruid.
Onbekende Crambe. Afkomstig uit Uzbekistan, zou daar meer dan 2 mtr hoog worden. Ik ben benieuwd!
Najaarsbloeiende Cyclamen met iets gepunt blad dat inderdaad wel wat lijkt op het blad van Hedera. Ze hebben een gevarieerde zilverwitte tekening die vooral na de bloei goed zichtbaar is. Ze houden van een plek die in de zomer goed droog wordt, dan bloeien ze beter in het najaar.
Schitterende Ridderspoor met gele (!) bloemen. Moeilijk te kweken en waarschijnlijk niet winterhard maar ik probeer het toch maar, ze zijn zo mooi. Groeit in Centraal Azië op warme droge hellingen in de volle zon.
Tweejarige: het eerste jaar worden rozetten gevormd, het volgende jaar bloeit de plant met grote verticale aren met bruin-gele bloemen. Sterft meestal af na de eerste bloei maar soms houden ze het een paar jaar langer vol.
Tweejarige: het eerste jaar worden rozetten gevormd, het volgende jaar bloeit de plant met grote verticale aren met bruin-gele bloemen. Sterft meestal af na de eerste bloei maar soms houden ze het een paar jaar langer vol.
Wollig Vingerhoedskruid. Tweejarige met okergele bloemen met een bijna witte onderlip. Groeit op open plekken waar het zaad kan kiemen, ook in droge, schrale plekken.
Vingerhoedskruid met een bijzondere kleur: een soort oranjebruin. Parviflora betekent ‘kleine bloemen’, gelukkig zitten er heel veel van die kleine bloemen aan een steel! Sterft meestal af na de bloei maar zaait zich licht uit.
Mooi, compact Vingerhoedskruid met opvallend bruinrode bloei. Blijft stevig staan, ook na de bloei en vormt dardoor een mooi silhouet. Niet tweejarig maar wel kort levend en uitzaaiend. Groeit in Noord Spanje op droge plekken in grasland en struwelen.
Bloeit iets vroeger dan andere Echinacea’s met bleekpaarse, afhangende bloemblaadjes. Vormt na enige tijd een lange penwortel die maakt dat de plant goed droogte verdraagt, kan niet tegen natte voeten. Voor een drogere plek dan E. purpurea.
Bloeit iets vroeger dan andere Echinacea’s met bleekpaarse, afhangende bloemblaadjes. Vormt na enige tijd een lange penwortel die maakt dat de plant goed droogte verdraagt, kan niet tegen natte voeten. Voor een drogere plek dan E. purpurea.