Vingerhoedskruid met een bijzondere kleur: een soort oranjebruin. Parviflora betekent ‘kleine bloemen’, gelukkig zitten er heel veel van die kleine bloemen aan een steel! Sterft meestal af na de bloei maar zaait zich licht uit.
Gevulde rode bloem aan vertakkende stelen. De bloemblaadjes gaan hangen zodat de bloem een beetje gaat lijken op een badmintonshuttle.
Wij vinden dit de mooiste rose Echinacea. Donkere stelen en een intense bloemkleur. Groeit goed, zeker voor een Echinacea.
Stevige plant met gevulde zachtrose bloemen. Bijzonder!
Grootbloemige roodbloeiende Echinacea. Een van de sterkste rode variëteiten.
Bloeit iets vroeger dan andere Echinacea’s met bleekpaarse, afhangende bloemblaadjes. Vormt na enige tijd een lange penwortel die maakt dat de plant goed droogte verdraagt, kan niet tegen natte voeten. Voor een drogere plek dan E. purpurea.
Bloeit iets vroeger dan andere Echinacea’s met bleekpaarse, afhangende bloemblaadjes. Vormt na enige tijd een lange penwortel die maakt dat de plant goed droogte verdraagt, kan niet tegen natte voeten. Voor een drogere plek dan E. purpurea.
Zaairas met extra grote bloemen. Niet de spectaculairste maar sterker dan de meeste in laboratoria vermeerderde variëteiten.
Kleine, laagblijvende Epimedium met frisgroen blad dat rood uitloopt en een rijke bloei. De bloemen zijn wit maar met een rose-lila waas. Niet wintergroen.
Kruising van Koen van Poucke. Zeer rijk bloeiend, de rode bloemen hebben opvallende witte sporen en staan hoog boven het wintergroene blad.
Wintergroen met rood uitlopend blad dat na de bloei groen verkleurt, na de zomer wordt het weer roder. De bloei is rood met wat wit. Het blad in februari afknippen voor de bloemstelen zichtbaar worden.
Zeer rijk bloeiende plantjes met kleine composietbloemetjes die roze openen en daarna wit verbloeien. Verdraagt absoluut geen vocht in de winter maar bloeit zo makkeijk dat we dat maar voor lief nemen.
Heeft wel wat weg van een Astilbe. Luchtige, losse bloempluimen met kleine wollige, felroze gekleurde bloemetjes. Het blad is diep ingesneden, een beetje varen-achtig. Voor een niet te droge plek. Graag ietsje schaduw.
Grootbloemige Geranium, zachtrose met donkere aders en donker hart. Kruising met G. lambertii bloed, hierdoor een late, lange bloei. Opvallend blad dat ‘s winters niet volledig afsterft, donkergroen gekleurd met een donkere tekening. Voor een goed gedraineerde standplaats.
Hele goede Geranium met iets grijsgroen gekleurd blad. De bloemen zijn donkerrose bij het opengaan, verkleuren daarna naar lichter rose. Zeer lange, rijke bloei tot eind september!