Pinksterbloem. Hoe komt het dat Pinksterbloemen bloeien tijdens Pasen en nooit tijdens Pinksteren? Ze groeien van oorsprong op vochtige, onbemeste graslanden, ze houden niet van de moderne rijk bemeste weilanden. Zeer geschikt voor verwildering in bloemenweides e.d.
Zeer sterke planten met geelbont blad dat in de winter aan de plant blijft. Goede bodembedekker voor (half)schaduw waar het lichte blad een beetje kleur geeft.
Witte Centaurea met een donkerpaars hart. Makkelijke groeier voor een niet te natte standplaats.
Donkerpaarse bloemen met bloemblaadjes die niet helemaal uitrollen waardoor een bijzondere vorm ontstaat, een beetje als een spin.
Korenbloem met donkerpaarse bloemen met opgerolde bloemblaadjes die goed opvallen boven het grijsgroene blad. Kruipende groeiwijze.
Dunne steeltjes met schitterende half hangende bloemen die niet helemaal wit zijn, eerder licht lilablauw en aan de binnenkant een schitterende tekening hebben: paarswit met een gele ring. IJle groeiwijze, geen plant die de aandacht trekt maar zeer de moeite waard. Voor goed afwaterende voedselrijke grond.
Kleine Crocosmia met oranjegele bloemen en smal, lang blad. Winterhard op drogere plekken, op natte grondsoorten verdwijnen ze.
Onbekende soort met groen, glimmend blad en in het late voorjaar kleine trosjes spierwitte bloemen. Na de bloei mooie zaadpluizen en een aantrekkelijke gele herfstkleur. Komt langzaam op gang maar is sterk.
Kleinere vorm van Darmera peltata, groeit veel trager dan de soort waardoor hij kleiner blijft. Bloeit met kleine, bolvormige schermen voordat het blad aan de plant komt. Het blad is groot en rond. Voor vochtige grond.
Prachtige anjer met prachtig diep ingesneden witte kroonblaadjes die de bloemen een bijna pluizig aanzicht geven. Groeit op open plekken op goed doorlatende grondsoorten.
Een Vingerhoedskruid uit Spanje, een halfheester die een warme, beschutte plek wil met zeer droge grond. De bloei is prachtig, een soort paarsbruin met oranje.
Lage, oranje bloeiende Echinacea met grote bloemen. De bloemblaadjes zijn smal en hangen iets naar beneden.
Zeer rijk bloeiende plantjes met kleine composietbloemetjes die roze openen en daarna wit verbloeien. Verdraagt absoluut geen vocht in de winter maar bloeit zo makkeijk dat we dat maar voor lief nemen.
De meest roodbladige Wolfsmelk. In de schaduw wordt het blad iets groener.