Zeer variabele planten die nauw verwant zijn aan Persicaria. Ik heb hier op de kwekerij een aantal verschillende planten onder dezelfde naam, we vermeerderen de plant die hier het stevigst staat en een mooie gevulde habitus heeft. Ik ben dus niet zeker van de naam, het zou ook Persicaria sericeum kunnen zijn.
Variabele soort die tot voor kort onder Persicaria geschaard werden. Mooie solitairen die bloeien met witte pluimen in de zomer. Het zaad van deze plant kreeg ik uit Kazachstan.
Persicaria polymorpha. Enorme plant, met grote witte pluimen die roze uitbloeien. Moet een aantal jaren staan om tot volle wasdom te komen maar is dan zeer indrukwekkend.
Voorheen Persicaria polymorpha. Deze steriele selectie zou iets kleiner blijven dan de soort maar 150 cm wordt hij wel. Bloeit met witte pluimen, na de bloei verkleuren de bloemen naar donkerroze. Woekert absoluut niet!
Langzaam groeiende Zilverkaars met lange, iets vertakkende bloeiaren. De bloemen zijn wit en groeien uit roze knoppen. Bloeit het best in volle zon, daar wordt ook het blad het mooist paars maar vraagt dan wel een vochtige standplaats.
Prachtige verbetering van al die donkerbladige Cimicifuga’s. Deze blijft iets lager dan de meeste en heeft witte, soms iets rozige bloemen in enigszins overhangende aren. Heerlijk geurend!
Lage, natuurlijke plant, oorspronkelijk van het Koreaanse eiland Cheju. Glimmend groen, esdoornachtig blad en mooie rechte, vertakkende bloeiaren met kleine witte bloemetjes uit roze knopjes. Groeit snel dicht.
Lage, natuurlijke plant, oorspronkelijk van het Koreaanse eiland Cheju. Glimmend groen, esdoornachtig blad en mooie rechte, vertakkende bloeiaren met kleine witte bloemetjes uit roze knopjes. Groeit snel dicht.
De witte zilverkaars met groen blad en late bloei, tot in oktober. Mooi in een bostuin.
Christoffelkruid. Bloeit in de voorzomer met losse witte pluimen. Na de bloei worden de bloemstelen rood en ontstaan opvallende witte bessen die een klein zwart oogje hebben. Makkelijk groeiend op iedere niet te droge plek uit de volle zon.
Opvallende plant met zilvergroen gekleurd, diep ingesneden blad en witte bloemen in het late voorjaar. Na de bloei worden de stelen roder en worden witte bessen gevormd die een klein zwart oogje hebben. Goede groeier voor niet te droge grond, liefst uit de volle zon.
De naamgeving bij Actaea (Cimicifuga) blijft onduidelijk. Dit soort heeft rechte witte bloeiaren en een meer spreidende groeiwijze dan andere Actaea’s, groeit dus sneller uit tot een grote pol. De bloemen zijn lang en mooi wit. Groenblad.
Heette tot en aantal jaren geleden Cimicifuga. Ondanks de vele nieuwe introducties van de laatste jaren blijft deze variëteit veel gevraagd en terecht. Groeit goed, ook in de schaduw, en bloeit met heerlijk geurende zilverwitte bloemtrossen in kaarsvorm.
Bleekblauw bloeiend met grote, hangende klokken. Familie van Campanula maar bloeit later.
Nieuwe, compacte soort met donker blad en blauwe, vertakte bloemen. Het blad geurt heerlijk!
Rijkbloeiende plant met heerlijk geurend blad (anijs). Deze variëteit is steriel en verspilt geen energie aan zaadvorming. Ze bloeit daardoor lang en is sterker dan andere Agastaches.