Kerstroos met dubbele witte bloemen met paarse spikkels. Ze bloeien het best als ze niet in donkere schaduw staan.
Mini baardiris met witte bloemen die een bijzondere groene tekening hebben. Voor volle zon, plant ze niet te diep!
Bolvormende Iris-achtige uit Centraal Azië. De bloemen zijn niet zuiver wit, eerder bleekblauw. De hoogte is wat variabel en hangt af van de kwaliteit van de grond. Groeit op rotsachtige hellingen en andere goed afwaterende plekken.
Inheems maar zeer zeldzaam. Heeft wel wat weg van een groot sneeuwklokje. Groeit op rijke, vochtige grond in grasland en langs waterkanten.
Lang bloeiende Koekoeksbloem, bloeit in de voorzomer met pluizige witte bloemen uit paarse kelken. Houdt niet van droogte maar verder een makkelijke plant.
Klein grasje met smalle, dicht gevulde bloeiaren die bleekwit gekleurd zijn. Mooi rechtop groeiend blauwgroen gekleurd blad. Houdt van warmte en droogte.
Imposante planten met groot, diep ingesneden, glimmend donkergroen blad en grote bloeischermen. De bloemen openen cremewit en verkleuren later groen.
Imposante planten met groot, diep ingesneden, glimmend donkergroen blad en grote bloeischermen. De bloemen openen cremewit en verkleuren later groen.
Roomse Kervel. Prachtige planten, niet alleen eetbaar maar ook als sierplant zeer de moeite waard. Schermbloem met sterk naar anijs geurend, fijn ingesneden blad en witte bloemen in grote schermen. Heeft een voorkeur voor vochthoudende, kalkrijke grond. Roomse Kervel is een belangrijk ingrediënt van kruutmoes, een regionale specialiteit die, m.i. terecht, langzamerhand verdwijnt in de geschiedenis.
Spierwitte Narcis met een iets gerafelde, cremewitte kroon. Wordt gedurende de bloei steeds witter.
Echt witte Narcis met vertakkende bloei. Een oude variëteit maar nog altijd populair.
Wit bloeiende Papaver. Hier de sterkste Papaver, staat al jaren in de tuin. Na de bloei sterft het blad af en wordt een nieuwe pol behaard frisgroen blad gevormd.
Lelie-achtige met grasachtig blad en grote witte bloemen. Voor een goed afwaterende plek in de volle zon.
Gelukkig mag deze plant tegenwoordig ook Acogonon alpinum heten. De plant die ik hier heb als P. dshawachischwilii is wel een stuk slapper in de stelen dan mijn Acogonon alpinum die compacter en steviger is. Ik vermeerder ze voorlopig nog allebei onder hun eigen naam. Witte bloei in losse pluimen, bescheiden qua blad. Voor niet al te droge grond.
Lage jacobsladder uit het oosten van Noord-Amerika. Nette pollen geveerd blad. Vroegbloeiend.
Wit bloeiende Boterbloem. Diep ingesneden donkergroen blad en gevulde witte bloemetjes aan vertakkende dunne stelen. Voor zwaardere, natte grondsoorten die nooit uitdrogen. Prachtig!