Variabele soort die tot voor kort onder Persicaria geschaard werden. Mooie solitairen die bloeien met witte pluimen in de zomer. Het zaad van deze plant kreeg ik uit Kazachstan.
Voorheen Persicaria polymorpha. Deze steriele selectie zou iets kleiner blijven dan de soort maar 150 cm wordt hij wel. Bloeit met witte pluimen, na de bloei verkleuren de bloemen naar donkerroze. Woekert absoluut niet!
Langzaam groeiende Zilverkaars met lange, iets vertakkende bloeiaren. De bloemen zijn wit en groeien uit roze knoppen. Bloeit het best in volle zon, daar wordt ook het blad het mooist paars maar vraagt dan wel een vochtige standplaats.
Prachtige verbetering van al die donkerbladige Cimicifuga’s. Deze blijft iets lager dan de meeste en heeft witte, soms iets rozige bloemen in enigszins overhangende aren. Heerlijk geurend!
Grote, schitterende planten die wat traag op gang komen. Het blad is glimmend groen en iets ingesneden, de bloemen staan aan lange stelen. De hoogste Zilverkaars in ons assortiment.
Lage, compacte soort met rechte bloeiaren en een nette groeiwijze. Mooi donkergroen glimmend blad, heerlijk geurend!
Ontstaan in geïsoleerde vochtige bossen in Arizona, komt alleen daar voor. Zilverkaars met lichtgroen, drietallig blad en witte bloei aan lange stelen. Humusrijke grond in de schaduw.
Ontstaan in geïsoleerde vochtige bossen in Arizona, komt alleen daar voor. Zilverkaars met lichtgroen, drietallig blad en witte bloei aan lange stelen. Humusrijke grond in de schaduw.
Zilverkaars uit Oost Europa met bescheiden crèmewitte bloei. Groeit op lichte plekken in bossen.
Lage, natuurlijke plant, oorspronkelijk van het Koreaanse eiland Cheju. Glimmend groen, esdoornachtig blad en mooie rechte, vertakkende bloeiaren met kleine witte bloemetjes uit roze knopjes. Groeit snel dicht.
Lage, natuurlijke plant, oorspronkelijk van het Koreaanse eiland Cheju. Glimmend groen, esdoornachtig blad en mooie rechte, vertakkende bloeiaren met kleine witte bloemetjes uit roze knopjes. Groeit snel dicht.
De witte zilverkaars met groen blad en late bloei, tot in oktober. Mooi in een bostuin.
De naamgeving bij Actaea (Cimicifuga) blijft onduidelijk. Dit soort heeft rechte witte bloeiaren en een meer spreidende groeiwijze dan andere Actaea’s, groeit dus sneller uit tot een grote pol. De bloemen zijn lang en mooi wit. Groenblad.
Heette tot en aantal jaren geleden Cimicifuga. Ondanks de vele nieuwe introducties van de laatste jaren blijft deze variëteit veel gevraagd en terecht. Groeit goed, ook in de schaduw, en bloeit met heerlijk geurende zilverwitte bloemtrossen in kaarsvorm.
Zoals alle Agastaches is deze ook kortlevend maar werkelijk prachtig! Grote, smalle planten met zachtgele, bijna witte bloemen in lange aren. Stevig, ook in de winter een prachtig silhouet. Goede bijenplant.