Gebroken hartje met een hele lange bloeitijd, soms tot september! Knalroze bloemen. Houdt niet van volle zon.
Betrouwbare Dicentra met grijsgroen, diep ingesneden blad. Bloeit lang en rijk met donkerrose hartvormige bloemen, vooral op wat koelere standplaatsen. Groeit op niet te droge, beschaduwde plekken, heel geschikt om donkere plekken mee op te fleuren.
Langzame groeier met zachtrose bloemen in grote losse aren. De wortels van deze plant zijn wit, vandaar de soortnaam albus. De nederlands naam Vuurwerkplant dankt de plant aan de etherische olie de hij afscheidt. Bij warm windstil weer verdampt de olie en ontbrandt dan makkelijk. De plant heeft er verder geen last van.
Opgekweekt uit zaad uit Kyrgyzstan. Waarschijnlijk een synoniem van Dictamnus albus, zie aldaar.
Wollig Vingerhoedskruid. Tweejarige met okergele bloemen met een bijna witte onderlip. Groeit op open plekken waar het zaad kan kiemen, ook in droge, schrale plekken.
Een Vingerhoedskruid uit Spanje, een halfheester die een warme, beschutte plek wil met zeer droge grond. De bloei is prachtig, een soort paarsbruin met oranje.
Vingerhoedskruid met een bijzondere kleur: een soort oranjebruin. Parviflora betekent ‘kleine bloemen’, gelukkig zitten er heel veel van die kleine bloemen aan een steel! Sterft meestal af na de bloei maar zaait zich licht uit.
Mooi, compact Vingerhoedskruid met opvallend bruinrode bloei. Blijft stevig staan, ook na de bloei en vormt dardoor een mooi silhouet. Niet tweejarig maar wel kort levend en uitzaaiend. Groeit in Noord Spanje op droge plekken in grasland en struwelen.
Bloeit iets vroeger dan andere Echinacea’s met bleekpaarse, afhangende bloemblaadjes. Vormt na enige tijd een lange penwortel die maakt dat de plant goed droogte verdraagt, kan niet tegen natte voeten. Voor een drogere plek dan E. purpurea.
Bloeit iets vroeger dan andere Echinacea’s met bleekpaarse, afhangende bloemblaadjes. Vormt na enige tijd een lange penwortel die maakt dat de plant goed droogte verdraagt, kan niet tegen natte voeten. Voor een drogere plek dan E. purpurea.
Heeft wel wat weg van een Astilbe. Luchtige, losse bloempluimen met kleine wollige, felroze gekleurde bloemetjes. Het blad is diep ingesneden, een beetje varen-achtig. Voor een niet te droge plek. Graag ietsje schaduw.
Grootbloemige Geranium, zachtrose met donkere aders en donker hart. Kruising met G. lambertii bloed, hierdoor een late, lange bloei. Opvallend blad dat ’s winters niet volledig afsterft, donkergroen gekleurd met een donkere tekening. Voor een goed gedraineerde standplaats.
Hele goede Geranium met iets grijsgroen gekleurd blad. De bloemen zijn donkerrose bij het opengaan, verkleuren daarna naar lichter rose. Zeer lange, rijke bloei tot eind september!
Rijk bloeiende Geranium waarvan de knalrose bloemen iets minder ver open lijken te gaan dan andere soorten, hierdoor zijn de bloemen wat meer kelkvormig. Opvallende bloeikleur!
Zeer rijk bloeiende, laag en breed uitgroeiende variëteit met donkerrose, rechtopstaande bloemen en gemarmerd groen blad.