Fijnbladige Aster met ook smalle bloemblaadjes in zacht lila. Makkelijke sterke plant die veel bijen trekt.
Fijnbladige Aster met ook smalle bloemblaadjes in zacht lila. Makkelijke sterke plant die veel bijen trekt.
Is dit werkelijk dezelfde als Aster macrophyllus ‘Albus’? Aster schreberi is een makkelijk groeiende plant met groot blad en vanaf september witte bloemetjes. Iets robuuster en steviger dan Aster divaricatus.
Losjes groeiende, uitbundig bloeiende Klokjesbloem met grote hangende paars-witte klokken. Kan soms wat te enthousiast groeien.
Vrij grote Campanula met blauwe klokken. Voor een droge plek.
Paars bloeiende Korenbloem met grote bloemen met een wit hart. Groeit op iedere kalkrijke, goed afwaterende grond.
Knoopkruid. Zeer algemene inheemse plant, groeit in graslanden op dijken en in wegbermen. Erg variabel, de hoogte kan variëren tussen 40 en 120 cm. Houdt van matig voedselrijke, niet te droge plekken in de zon.
Bloeit met bleeklila bloemen in schermen, wordt vaak gezien als een roze vorm van Fluitekruid maar de bloemschermen zijn wat dichter. Ook het blad is iets grover, en het geurt naar appel. Groeit op doorlatende grond in zon of halfschaduw.
Borstelkrans. Opgaand groeiende planten met kleine lichtpaarse lipbloemen in schijnkransen. Houdt van de overgang tussen open plekken en meer beschaduwde bosranden.
Wollig Vingerhoedskruid. Tweejarige met okergele bloemen met een bijna witte onderlip. Groeit op open plekken waar het zaad kan kiemen, ook in droge, schrale plekken.
Geel Vingerhoedskruid. Tweejarige met zachtgele bloemen in kleine aren. Groeit op droge, stenige plekken in de zon.
Vingerhoedskruid met een bijzondere kleur: een soort oranjebruin. Parviflora betekent ‘kleine bloemen’, gelukkig zitten er heel veel van die kleine bloemen aan een steel! Sterft meestal af na de bloei maar zaait zich licht uit.
Mooi, compact Vingerhoedskruid met opvallend bruinrode bloei. Blijft stevig staan, ook na de bloei en vormt dardoor een mooi silhouet. Niet tweejarig maar wel kort levend en uitzaaiend. Groeit in Noord Spanje op droge plekken in grasland en struwelen.
Bloeit iets vroeger dan andere Echinacea’s met bleekpaarse, afhangende bloemblaadjes. Vormt na enige tijd een lange penwortel die maakt dat de plant goed droogte verdraagt, kan niet tegen natte voeten. Voor een drogere plek dan E. purpurea.